Książki mojego dzieciństwa to:
głównie książki zaspokajające młodzieńczą ciekawość świata czytelników: powieści podróżniczo-przygodowe i fantastyczno-naukowe Juliusza Verne („Dzieci kapitana Granta”, „Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi”, „Tajemnicza wyspa”, „W osiemdziesiąt dni dookoła świata”, „Piętnastoletni kapitan”, „Podróż do wnętrza Ziemi”); kilkutomowy cykl powieściowy o przygodach Tomka Wilmowskiego (m.in. w krainie kangurów, na Czarnym Lądzie, na wojennej ścieżce, na tropach Yeti, wśród łowców głów, u źródeł Amazonki) autorstwa Alfreda Szklarskiego; powieści Aliny i Czesława Centkiewiczów oraz Arkadego Fiedlera; powieść „Serce” autorstwa Edmondo De Amicisa.
Książka, do której wracam to:
… raczej rzadko wracam do przeczytanych książek, ale jeżeli już to z powodu „nowych” okoliczności, np. bliższego poznania miejsca, ludzi lub zdarzeń, o których mowa w książce. Zwykle taka książka jest nie tylko ponownie przeczytana, ale także „na nowo” odczytana.
Książka, która mnie zainspirowała to:
m.in. książka autorstwa Hansa Backe pt. „Z fizyką za pan brat. Eksperymenty fizyczne”, Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa 1968 r., którą otrzymałem 10 czerwca 1970 r., jako nagrodę za pozytywne wyniki w olimpiadzie wojewódzkiej z matematyki (ciekawostką jest fakt, że moja przyszła żona Halina, otrzymała 13 czerwca 1970 r. książkę pt. „Z biologią za pan brat. Eksperymenty biologiczne” autorstwa Ericha Grosse, Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa 1969 r. w dowód uznania za bardzo dobre wyniki w nauce i sukcesy na Międzyszkolnej Olimpiadzie Matematycznej).
Książka ważna zawodowo to:
m.in. „{Granice wzrostu”, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1973 r. Jest to wydany w 1972 r. w Stanach Zjednoczonych pierwszy raport Klubu Rzymskiego analizujący przyszłość ludzkości i świata wobec wzrostu liczby mieszkańców Ziemi oraz wyczerpujących się jej zasobów naturalnych i postępującej degradacji środowiska, który odegrał rolę prognozy ostrzegawczej.
Książki ostatnio przeczytane:
m.in. „Śniadanie z kangurami. Australijskie przygody” Billa Brysona. oraz „Mieszane uczucia”, Grega Childa.
Książka, którą każdy przeczytać powinien:
hm, każdy…. Każda książka jest dla każdego (umiejącego czytać), co nie oznacza, że dla wszystkich. W tej konwencji chyba jednak poemat Adama Mickiewicza pt. „Pan Tadeusz , czyli Ostatni zajazd na Litwie” – bo zaliczany do epopei narodowych (mimo że nie nazwany przez autora eposem).
Książka, od której zaczęła się moja miłość do czytania to:
chyba już „Elementarz” M. Falskiego, a następnie bajka rosyjska Piotra Jerszowa pt. „Konik Garbusek” lub (z uwagi na piękne ilustracje Jana Marcina Szancera) w odwrotnej kolejności.
Książki do walizki lub plecaka to:
raczej przewodniki turystyczne, np. wydawnictwa Bezdroża, Pascal, Lonely Planet, Cicerone Press, ale także miesięczniki podróżnicze lub dwumiesięcznik „Echo Limanowskie”.
Książka, którą zamierzam przeczytać to:
„Sycylijczyk” autorstwa Mario Puzo, aby zgłębić sycylijski klimat, nie tylko w kontekście ogółu zjawisk pogodowych czy zmienności warunków meteorologicznych.
„Kto zabrał mój ser?” autorstwa Spencera Johnsona, bo jestem otwarty na lektury podsuwane przez życzliwe mi osoby i nie uciekam od prób pozytywnego myślenia na temat zmian zachodzących w otaczającym nas labiryncie. A nuż się okaże, że jest to książka, którą każdy przeczytać powinien.
Andrzej Kulig – ekspert inżynierii i ochrony środowiska, wykładowca akademicki, doktor habilitowany nauk technicznych, profesor Politechniki Warszawskiej. Specjalizuje się i praktycznie zajmuje dwoma zagadnieniami: ochroną powierzchni ziemi – między innymi badaniami stopnia czystości/zanieczyszczenia gleb i gruntów, badaniem przyczyn zanieczyszczenia powierzchni ziemi, oceną potrzeb w zakresie oczyszczania gruntu, tworzeniem koncepcji i projektów rekultywacji terenów zdegradowanych, metodami oczyszczania gleb i gruntów, oraz zintegrowaną ochroną środowiska – ocenami środowiskowymi projektowanych obiektów i funkcjonujących instalacji, w tym szczególnie w zakresie oddziaływania zapachowego.
Autor lub współautor ponad 120 opublikowanych prac, w tym 4 monografii i 10 rozdziałów w monografiach naukowych, oraz ponad 350 prac nie opublikowanych (projekty naukowo-badawcze i badawczo-wdrożeniowe dla gospodarki, raporty o oddziaływaniu na środowisko, przeglądy ekologiczne oraz ważniejsze ekspertyzy, recenzje i opinie, także dla organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości.
Swoim bogatym doświadczeniem i wiedzą dzieli się ze studentami. Pełni funkcję Prodziekana ds. Ogólnych i Nauki na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej oraz funkcję Kierownika Zespołu Ochrony Powierzchni Ziemi w Katedrze Ochrony i Kształtowania Środowiska. Od 2008 r. jest Redaktorem Prac Naukowych Politechniki Warszawskiej serii „Inżynieria Środowiska” pt. Współczesne problemy inżynierii i ochrony środowiska.
Członek międzynarodowych i polskich organizacji branżowych: International Association for Impact Assessment (od 2006) oraz International Association for Public Participation (1999-2005), Towarzystwa Chemii i Inżynierii Ekologicznej i Stowarzyszenia Konsultantów Ocen Środowiskowych (członek założyciel), Polskiego Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych. Przez lata w kolegium redakcyjnym kwartalnika „Problemy ocen środowiskowych” oraz w radzie programowej kwartalnika „Ecological Chemistry and Engineering S”.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2002) i Medalem Złotym za Długoletnią Służbę (2009), wyróżniony Dyplomem Inżyniera Europejskiego, przyznanym przez Fédération Eurpéenne d’Associations Nationales d’Ingénieurs (FEANI, European Federation of National Engineering Associations), Srebrną i Złotą Odznaką Honorową Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, Wyróżnieniem Ministra Środowiska (1999), Ministra Transportu i Budownictwa (2006) oraz nagrodami JM Rektora Politechniki Warszawskiej (1985, 1990, 2004, 2005, 2011). W maju 2013 roku uhonorowany medalem i tytułem „Przyjaciel Miasta Limanowa”.
Z zamiłowania uprawia turystykę wysokogórską (zdobył między innymi szczyty: Aconcagua, Kilimandżaro, Elbrus, Margherita, Mont Blanc) i krajoznawczą (m.in. Islandia, Peru, Nowa Zelandia i Australia, Atlas Wysoki w Maroku, kanadyjskie Góry Skaliste). Wieloletni publicysta dwumiesięcznika „Echo Limanowskie” (autor m.in. reportaży podróżniczych, felietonów i artykułów biograficznych) oraz autor artykułów popularnonaukowych w kwartalniku „Almanach Ziemi Limanowskiej”.
Więcej informacji na stronie domowej: www.is.pw.edu.pl/akulig