Książki:
Milan Kundera: „La fête de l’insignifiance”
Mikołaj Gogol: „Martwe Dusze” (w nowym przekładzie Wiktora Dłuskiego)
Jarosław Marek Rymkiewicz: „Rozmowy Polskie 1995-2008″
Barbara Hollender: „Od Wajdy do Komasy”
Marcin Nowak Lubecki: „Łza i Morze”
Andrzej Stasiuk: „Wschód”
Witold Czesław Spirydowicz urodził się 5 października 1958 w Warszawie. W 1981 ukończył prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1992 obronił także pracę doktorską, pod kierunkiem prof. Lecha Falandysza. Ukończył studia podyplomowe: na Wydziale Dzinnikarstwa UW (1983), w Centre Europeen Universitaire de Nancy (1984), w Diplomatic Academy – Polytechnic School of Central London (1990).
Pracował w Instytucie Badań Problemów Młodzieży oraz Instytucie Badania Prawa Sądowego (obecnym Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości). Pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych rozpoczął we wrześniu 1990r., początkowo jako Naczelnik Wydziału Prawno-Konsularnego w Departamencie Konsularnym i Wychodźtwa (1990-1992). Następnie był I Sekretarzem w Ambasadzie RP w Wiedniu (1992-1993) oraz I Sekretarzem w Ambasadzie RP w Bonn (1993-1997). W latach 1997-2000 był radcą w Gabinecie Ministra, jednocześnie w latach 1999-2005 wiceprzewodniczącym sekcji polskiej Międzynarodowej Komisji Stanu Cywilnego z siedzibą w Strasburgu. Po mianowaniu w 2000r. do Służby Cywilnej do 2004r. był Konsulem Generalnym RP w Montrealu, a do 2006r. radcą w Departamencie Prawno-Traktatowym MZS. W latach 2006-2008 piastował funkcję dyrektora Departamentu Orzecznictwa w Urzędzie ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. W 2008 powrócił do sprawowania funkcji w MSZ, najpierw jako zastępca dyrektora Biura Dyrektora Generalnego MSZ a następnie od września 2008 jao dyrektor Biura Kontroli i Audytu MSZ.
22 września 2010 został ambasadorem RP w Królestwie Maroka.
Były wykładowca Nadbużańskiej Szkole Wyższej. Publikował w „Państwie i Prawie”, „Przeglądzie Sądowym”, Review of Comparative Law”. Odznaczony Krzyżem WiN (2007) i Medalem „Pro Memoria” (2008).