„BEZIMIENNE DZIEŁO. CZTERY AKTY DOŚĆ PRZYKREGO KOSZMARU” – dedykowane Bronisławowi Malinowskiemu – napisane zostało w 1921 roku, ale opublikowane dopiero w 1962. (…) Cały dramat w sposób naturalny przybiera kształt badania i śledztwa; jest to filozoficzny „kryminał” na temat sztuki i rewolucji, usiłujący wyśledzić właściwych winowajców w obu tych wywrotowych dziedzinach ludzkiej działalności i wykryć metody popełniania zbrodni. (…) Dwie główne pozycje w „Bezimiennym dziele” to panowanie i podporządkowanie, a najważniejsze jest to, kto jest górą. (…) Będąc sztuką o naturze siły twórczej, „Bezimienne dzieło” wielokrotnie porusza sprawę ścisłych związków między tworzeniem a zniszczeniem: „Są artyści, którzy tworząc stwarzają pozytywne wartości w życiu, i są ci, którzy najistotniej tworzą niszcząc życie własne, a nawet innych”
