Ta książka to próba przypomnienia ludzi, którzy poświęcili swoje życie, byśmy mogli żyć w wolnym kraju. Kto jeszcze wie czy pamięta, kim była Izabela Horodecka, Eugeniusz Łazowski, Wiktoria i Józef Ulmowie, rotmistrz Jerzy Sosnowski, czy maharadża Jam Saheb Divijay Sinhji i co zrobilidla Polski? Obawiam się, że niestety niewielu To smutne, że pasjonujemy się codziennym życiem celebrytów, jednocześnie nie wiedząc nic o prawdziwych bohaterach. Ta książka to również dowód na to, że historia nie jest zbiorem nudnych dat i faktów, ale to przede wszystkim fascynujący ludzie, których życiorysy z powodzeniem mogłyby zainspirować niejednego scenarzystę hollywoodzkich filmów. Ta książka to wreszcie próba wywołania pewnej narodowej dumy. Może i mamy wiele wad, kłócimy się bezustannie i skaczemy sobie do gardeł. Spoglądając jednak wstecz, na pokolenia, które już odeszły, wszyscy czujemy dumę. I to bez względu na różnice światopoglądowe. Historia nas łączy. Czy tego chcemy, czy nie. Piszę bloga, ponieważ uważam za smutny fakt, że dla młodego pokolenia autorytetami są celebryci, a postaci prawdziwych bohaterów pokrywa kurz zapomnienia. Mam nadzieję, że ta książka przyczyni się do odkurzeniaź biografii tych wspaniałych ludzi, którym wszyscy zawdzięczamy bardzo wieleŁ. Według filozofa Georga Santayany: Naród, który zapomina o własnej przeszłości jest skazany na przeżycie jej jeszcze razź. Myślę, że znając tragiczną historię XX wieku, chcielibyśmy tego uniknąć. Poza tym, czego jak czego, ale naszej historii nie powinniśmy się wstydzić!Ł. Mateusz BiszopŁ Biskup To mądra i ważna książka. Dla nas, dla naszych dzieci i dla dzieci naszych dzieci. Dla pokornej dumy ludzi połączonych językiem i miejscem urodzenia. To piękna polskość, bohaterska i rozumna. Budująca wizje i nadzieje. DziękujęŁ. Walter Chełstowski Zwycięzca konkursu Blog Roku 2010: Nagroda Główna, Blog Blogerów, najlepszy blog w kategorii "Moje zainteresowania i pasje".