Opublikowaną w 1935 roku „Powszechną historię nikczemności” sam Borges określił jako prawdziwy początek swej prozatorskiej drogi literackiej. Obok opowiadań z życia słynnych gangsterów, oszustów i piratów autor umieścił cykl drobnych utworów, będących czymś w rodzaju „opowieści niesamowitych”, a jednocześnie stanowiących owoc jego lektur, przemyśleń i refleksji.