(fot. Krzysztof Żuczkowski/Tygodnik Przegląd)
Prof. Stanisław Rakusa-Suszczewski, biolog, oceanolog, polarnik, współtwórca polskiego programu polarnego, założyciel Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego w Zachodniej Antarktyce, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.
Urodził się w 1938 roku w Warszawie. Studia na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1961 uzyskując dyplom magistra hydrobiologii. Po studiach pracował krótko w Katedrze Hydrobiologii UW. W 1962 wyjechał na roczny staż do Brazylii, do Instytutu Oceanologii Uniwersytetu w São Paulo. Po powrocie pracował w Morskim Instytucie Rybackim i równocześnie realizował pracę doktorską na Wydziale Oceanografii i Rybactwa Morskiego Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, obronioną w 1968. Po trzykrotnym udziale w radzieckich i amerykańskich wyprawach arktycznych, w 1975 uzyskał w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN habilitację. Od 1975 pracował w Instytucie Ekologii PAN.
W latach 1976–1977 był inicjatorem i kierownikiem wyprawy, podczas której założona została funkcjonująca do dnia dzisiejszego Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego.
W 1982 uzyskał tytuł profesora. Obszar jego prac naukowych to badania biologii mórz polarnych, głównie Antarktyki – fizjologia i ekologia organizmów morskich. Jego staraniem w 1992 z Instytutu Ekologii PAN wydzielono jako samodzielną jednostkę Zakład Biologii Antarktyki PAN. Zakładem tym kierował (na stanowisku Dyrektora) od chwili jego utworzenia, aż do 2005. Od września 2005 do grudnia 2006 roku pełnił funkcję Stałego Przedstawiciela PAN przy Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie. Od 2004 jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. Jest też członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Explorers Club. W latach 2001–2003 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Wydziału II Nauk Biologicznych PAN.
W 2001 Rosyjska Akademia Nauk przyznała mu tytuł doktora honoris causa W 2005 ten sam tytuł nadała mu Akademia Rolnicza w Szczecinie, a 25 grudnia 2013 tytuł doktora honoris causa nadała mu Narodowa Akademia Nauk Ukrainy.
Jego nazwiskiem nazwano Przylądek Rakusy i Zatokę Suszczewskiego na Wyspie Króla Jerzego.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Antarctic Medal Departamentu Obrony USA, Medalem Ramon Cahala Akademii Nauk Hiszpanii i wielu innych.
Pięcioksiąg czyli pentalogia wypraw polarnych do Antarktyki i Arktyki w 19, 20 i 21 wieku. Literatura faktów, utrzymana w stylu dzienników.
1. F.G.T von Bellingshausen. „Dwukrotne poszukiwania w Południowym Lodowatym Oceanie I pływanie dookoła świata w latach 1819,20 i 21.”
2. Juri Lisianskiego. „Podróż dookoła świata w latach 1803,1804,1805 i 1806 na okręcie Newa.”
3.Kapitan Otto von Kotzebue. „Podróże naokoło świata. (1815-1818 i 1823-1826)”
4. Rakusa-Suszczewski S. „Wiatrem przewiany słońcem spalony (1960-2009). 50 lat polarnych podróży”
5.Douglas Mawson. „W krainie zamieci. Australijskie wyprawy antarktyczne 1911-14″
A po za tym czytam:
Teresa Torańska „Smoleńsk”
Anne Applebaum „Gułag”
Marcin Zaremba „Wielka Trwoga”
Jan Nowak-Jeziorański „Kurier z Warszawy”