Z monumentalnego dzieła Gibbona ukazały się dotychczas dwa tomy Zmierzchu Cesarstwa Rzymskiego. Okres, jaki obejmują, kończy się śmiercią cesarza Juliana Apostaty w roku 363, która była równoznaczna z ostateczną klęską pogaństwa w Rzymie. Obecna kontynuacja tego dzieła, Upadek Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie, doprowadza czytelnika do roku 476, w którym został zdjęty z tronu przez Germanów ostatni cesarz zachodniorzymski, Romulus Augustulus.
Księga Gibbona należy do podstawowego kanonu nowożytnej klasyki historycznej i zajmuje w nim miejsce poczesne. Ma wszystkie walory historiografii tradycyjnej, wolnej od scjentyzmu obecnej humanistyki; od historiografii nowoczesnej zaś zbliża ją racjonalizm, odwaga intelektualna i inteligencja autora, pozwalające w jakimś stopniu przezwyciężyć zrozumiałe w jego czasach ograniczenia źródłowe i metodologiczne.
