Bławatki to pierwsza powieść Guya Croussy’ego, młodego pisarza francuskiego, wydana w języku polskim. Jest to opowieść o dzieciństwie i dorastaniu chłopców w sierocińcu Bławatki, sierocińcu dla znajd i podrzutków. Rzecz dzieje się tuż po wojnie, w atmosferze świeżej wciąż nienawiści do Niemców. Bohater powieści, a jednocześnie jej narrator, zostaje przez społeczność wiejską, z której pochodzi, odrzucony – za nie udowodnione winy matki – i znajduje przyjaciół wśród innych odrzuconych – chłopców z sierocińca. Bławatki żyją poza nawiasem społeczeństwa, które z góry ich potępia, wszelkie próby wyjścia z tego zaklętego kręgu napiętnowanych kończą się niepowodzeniem. A jednak opowieść o życiu tych chłopców, podporządkowanym rytmom natury, przebiegającym z dala od ludzi, przepojona jest niezwykłą poezją, pełna swoistego piękna – tak jak krajobraz wśród którego żyją: pochmurne, chłodne niebo północnej Francji, jej rozległe równiny i wrzosowiska.
