Kwartet aleksandryjski (1957-1960), cykl powieściowy L. Durrella, składający się z czterech części: Justyna (1957), Baltazar (1958), Mountolive (1958) i Clea (1960), z których każda opisuje te same wydarzenia z udziałem tych samych bohaterów, ale z perspektywy innego narratora. Miejscem akcji jest Aleksandria w okresie poprzedzającym II wojnę światową. Bohaterowie, których łączą rozmaite relacje – przyjaźń, miłość, nienawiść – należą do kosmopolitycznego środowiska artystów i dyplomatów: Justyna – namiętna i tajemnicza Żydówka (patronuje jej bohaterka dzieła de Sade’a pod tym samym tytułem), Balthazar – lekarz homoseksualista, Melissa – tancerka, Darley – pisarz, Nessim – finansista i in. Na kartach utworu dokonuje się wnikliwa analiza uczuć bohaterów, wzbogacona osiągnięciami psychoanalizy; nie brak tu śmiałych scen erotycznych oraz barwnych opisów miasta i bliskowschodniego pejzażu. Polifoniczna z uwagi na konstrukcję powieść łączy cechy melodramatu, powieści szpiegowskiej i libertyńskiej.
